پیام عاشورایی سرپرست مرکز آموزش عالی شهدای مکه
پیام سرپرست مرکز آموزش عالی شهدای مکه به مناسبت ایام سوگواری سالار شهیدان، امام حسین (ع) و یاران ایشان
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: فاطمه جان! روز قیامت هر چشمی گریان است، مگر چشمی که در مصیبت و عزای حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهای بهشتی مژده داده میشود. ( بحارالانوار، ج44، ص 293)
قیام تاریخساز عاشورا، به نوبۀ خود، موجی عظیم در جامع راه انداخت؛ موجی که کران تا کران جامعۀ گرفتار آن روز را درنوردید و کاخ افسانهای استبداد را برای همیشه در کام خود فرو برد. نهضت حسینی یگانه حماسهای است که تاریخ را متحوّل ساخته و مرزهای حق و باطل را تبیین کرده است. زمانی که آموزهها و تعالیم اسلامی وارونه جلوه داده می شد؛ این نهضت شکل گرفت تا اینکه بتواند جامعۀ دینی را از مسیر انحراف نسبت به اهداف باز داشته و با اشرافیگری و تجمّلخواهی مبازره کند.
در جامعۀ نابهسامان آن روزگاران، امام حسین علیهالسلام نماد ارزشهای خاموششده و فریادهای در گلو ماندۀ اسلام معرفی میشد. دربارۀ اقدامات جرأتمندانۀ آن امام بزرگوار باید گفت که در ایشان سخن و حرکتی که رنگ و مایۀ هراس و خوف داشته باشد وجود نداشت؛ به گونهای که کارگزاران اُموی و حتی عناصر به اصطلاح خیرخواه، در مقابل عظمت حرکت آن امام، حس حقارت داشته و از درک آن ناتوان بودهاند.
تاریخ کسی را همانند امام حسین علیهالسلام نمیشناسد؛ او آموزگار صبر و شکیبایی است. کسی نمیتواند مظلومیت او را درک کند و ژرفای مصیبت او را بیابد. بهطور کلی میتوان عصارۀ حرکت امام را در احیاء دو اصل امر به معروف و نهی از منکر دانست.
امام حسین علیهالسلام کانون رحمت الهی و حجّت خداوند است. او با همۀ بیحرمتی و عهدشکنیای که از مسلمانان دید، دمی از خیرخواهی آنها دست نکشید. امام در مدینه نماد مهرورزی و حلقۀ وصل و نقطۀ عطف مسلمانان و یاران رسولاللّه بود و در مسیر هجرت بیدارگر خویش نیز دمی از تبیین خیر و صلاح امت و ارشاد ایشان باز نماند.
امام روز پنجشنبه، نهم محرم، برادرش عباس را به سوی لشکر ابن سعد فرستاد تا از دشمن برای یک شب برای دعا، نیایش و تلاوت قرآن مهلت بگیرد. در ظهر فردای آن روز هم با یادآوری ابوثمامه بهرغم مخالفت، زیر باران تیر و نیزۀ دشمن به نماز ایستاد و وفاداری خود و یارانش را در آخرین لحظههای حیات به اثبات رسانید و تاریخیترین دفاع را از نماز به نمایش گذاشت؛ چرا که نماز در تعالیم حسینی معنیبخش و تحوّلآفرین است.
به شهادت تاریخ اگر امام و یارانش برای احیای دین قیام نمیکردند و خود را در آن وانفسای بدعت و دینستیزی و نیز قلب واقعیتهای اسلامی فدای اصلاح و ابقای اسلام نمیکردند، اثری از تعالیم ارزشمند دین نمیماند. از این روی به جرئت میتوان ادعا کرد و آراء و دیدگاههای اندیشمندان گروههای مختلف اسلامی را به شهادت گرفت که ماندگاری اسلام و تعالیم دیرپای محمدی (ص) وامدار جانفشانی امام حسین علیهالسلام است.
امام حسین علیهالسلام براى بیدارى و آگاهى مردم قیام کرد، امّا آنقدر خواب آنها عمیق و جهل و ناآگاهیشان ریشهدار بود که جز خون قلب امام علیهالسلام و یاران وفادارش این آفت مهم را از مزرعۀ اسلام دور نساخت. امام حسین علیهالسلام در نامهاى به مردم کوفه، یکى از اهدافش را جلوگیرى از ظلم و ستم ظالمان و اجراى عدالت بیان مىکند.
قیام امام حسین (ع) در هر زمان و مکان، روح مبارزهجویی در برابر ستمگران را در انسان مسلمان، پدیدار ساخت، تا در برابر طاغوتها و زمامداران به مبارزه برخیزند. هرگز نباید این گنجینۀ گرانبها یعنی همان فرهنگ خونین عاشورا را فراموش کرد، بهراستی که از همۀ گنجینههای مادی گرانبهاتر و معتبرتر میباشد.
هدف امام حسین(ع) از نهضت این بود که با قطع ایادی کفر و نفاق، بار دیگر سنت پیامبر (ص) را زنده کند و بدعتها را نابود سازد.
دستاوردهای نهضت امام حسین(ع)
رسوا ساختن حکومت ننگین بنیامیه به طور عموم، و یزید بهطور خاص؛ نابودی حکومت طاغوتیان، و براندازی برنامههای ضد دینی، و درهم شکستن حصار ساختگی دینی بنیامیّه؛ شهادتطلبی و قهرمانپروری و تقویت بنیههای دفاعی، در عرصههای گوناگون برای حفظ دین، و نگهبانی از اصول و ارکان شریعت؛ صبر و مقاومت در برابر حوادث؛ شجاعت، قاطعیت و صلابت دینی؛ اخلاص، و خشنودی به رضای خدا؛ روحیۀ سلحشوری و قدرت عظیم معنوی؛ وفاداری و برادری؛ افشاگری و آگاهبخشی؛ بیداری مردم، و احساس مسئولیت در مسائل دینی و احساس گناه در وجدان هر مسلمان، هنگام سکوت در برابر طاغوت بوده است.
تقی ابوطالبی احمدی
سرپرست مرکز آموزش عالی شهدای مکه